ODABRANA SELEKCIJA BOSANSKOHERCEGOVAČKOG POZORIŠTA ZA 62. IZDANJE MESS-A

Iz predstave “Car Edip”

Od dvanaest predstava koje su prijavljene za ovogodišnju selekciju Internacionalnog teatarskog festivala MESS, publika će na 62. izdanju Festivala imati priliku pogledati tri predstave; Ljubičasto autorski projekat rediteljice Selme Spahić nastale u produkciji Kamernog teatra 55, grčku tragediju koju Car Edip režisera Diego de Brea urađene u koprodukciji Narodnog pozorišta Sarajevo i Scene MESS, te predstavu Jugoslavija moja dežela nastale prema romanu Gorana Vojnovića, čiju režiju potpisuje Marko Misirača, a koprodukciju Gledališče Koper, Pozorišta Prijedor i Fondacije „Friedrich Ebert Stiftung“.

 

„Sve prijavljene predstave imaju određeni estetski ili etički značaj, bilo da je riječ o tumačenju klasika ili savremenih tekstova. Žanrovski međusobno različite, u komično ili tragično intoniranoj radnji, one se razračunavaju sa gorućim društveno-političkim i lično-porodičnim pitanjima”, naglasila je dr. Ana Tasić, teatrološkinja i pozorišna kritičarka.

Iz predstave “Ljubičasto”

Predstava Ljubičasto bh. rediteljice Selme Spahić je kombinacija vještoj spoja tragedije i komedije, koja u centar pažnje stavlja porodicu koja se okuplja povodom rođendana stare majke koju tumači Tatjana Šojić. Pored Šojić, u predstavi igraju i Maja Izetbegović, Boris Ler, Sabit Sejdinović i Anja Kraljević.

 Car Edip u maestralnoj postavci slovenačkog reditelja Diego de Brea prikazuje borbu grada za čišćenje od nagomilanog zla, kroz razotkrivanje i suzbijanje političke oholosti i sljepila. Ulogu Edipa tumači Dino Bajrović, a pored njega, glumački ansambl predstave čine Mediha Musliović, Damir Čobo, Izudin Bajrović, Damir Mašić i Emir Fejzić.

Iz predstave “Jugoslavija moja dežela”

Predstava Jugoslavija moja dežela je regionalna koprodukcija. Priča prati put protagoniste Vladana Borojevića kojeg tumači glumac Blaž Popovski, te njegovu konkretnu i simboličku potragu za ocem, oficirom bivše JNA i ratnim zločincem u bjekstvu. Taj put postaje polazište bolnog suočavanja sa sobom, sa ličnim traumama i strahovima, ali i redefinisanja ličnog i nacionalnog identiteta. Na sceni se istinito budi duh naše nedavne prošlosti, kroz žive pesme i vešto razigrane dramske situacije.